در این مقاله به شما می گوییم که کدام قاره مسکونی نیست. در ادامه با تنها قاره غیر مسکونی و خالی از سکنه، یعنی قطب جنوب آشنا می شوید. همراه ما از مجله شلپ باشید.

کدام قاره مسکونی نیست

قطب جنوب به عنوان مرتفع‌ترین، خشک‌ترین، سردترین و بادخیزترین قاره روی زمین شناخته می‌شود. بنابراین شاید تعجب آور نباشد اگر بشنویم که قطب جنوب نیز تنها قاره بدون جمعیت بومی و سکونت انسان ها است.

اما آیا اکنون کسی در قطب جنوب زندگی می کند؟ اگرچه قطب جنوب هیچگونه ساکنان یا شهروندان دائمی ندارد، افراد زیادی هر ساله به طور موقت مدتی را در قطب جنوب زندگی می کنند. تخمین زده می شود که حدود ۵۰۰۰ دانشمند و محقق در اوج تابستان (اکتبر تا آوریل) در قطب جنوب زندگی می کنند. همچنین حدود ۴۵ هزار گردشگر از قطب جنوب با کشتی های تفریحی – سفری بازدید می کنند. در زمستان به دلیل وضعیت بسیار بد آب و هوایی، این تعداد فقط به کمتر از هزار دانشمند و کارمند علمی کاهش می یابد.

تنها قاره غیرمسکونی زمین

حدود ۶۶ ایستگاه علمی پراکنده در سراسر قطب جنوب وجود دارد که همه آنها به عنوان پایگاه تحقیقاتی ملی عمل می کنند. این سکونتگاه‌های کوچک از جمعیت‌هایی با اندازه‌های مختلف برای مثال از بین ۶ نفر الی هزار نفر پشتیبانی می‌کنند.

اکثر دانشمندان و کارکنان پشتیبانی که در قطب جنوب زندگی می کنند برای قراردادهای کوتاه مدت ۳ الی ۶ ماهه به آنجا سفر می کنند. اگرچه برخی از آنها به مدت ۱۵ ماه (دو تابستان و یک زمستان) می مانند. قبلاً برای محققان اقامت در قطب جنوب برای سه تابستان و دو زمستان بسیار رایج بود، اگرچه امروزه این روش معمول نیست.

حمل و نقل به ایستگاه های علمی تنها در طول تابستان امکان پذیر است، زیرا زمستان یخ های گسترده دریا، بادهای تند و دید ضعیف را به همراه دارد و سفر را به یک چشم انداز بسیار خطرناک تبدیل می کند. کمتر از نیمی از ایستگاه های علمی قطب جنوب در زمستان ها تعطیل می شوند، در حالی که بقیه در تمام طول سال کار می کنند.

علاوه بر دانشمندان و محققان، برخی از راهنمایان قطب جنوب ماه های زیادی را در قطب جنوب یا نزدیک آن زندگی می کنند. راهنماهای کوهنوردی و سایر راهنما ها، همگی زمان قابل توجهی را در سواحل، جزایر و کوه های قطب جنوب سکونت می کنند.

قاره ای غیر مسکونی و خالی از سکنه

قطب جنوب محل سکونت مردم نیست. قطب جنوب که در جنوبی ترین جای کره زمین قرار گرفته، هوای بسیار سردی دارد که برای بقای انسان ایده آل نیست.

علاوه بر مشکلات گفته شده، این مکان بسیار خشک است و در طول سال پوشیده از یخ است و تقریبا برای هیچ نوع کاری مناسب نیست. مردم فقط به منظور تحقیق از این مکان در تابستان بازدید می کنند.

ایستگاه‌های علمی قطب جنوب پایگاه‌های دورافتاده‌ای هستند که از ساختمان‌های بادوام و روش های حمل‌ونقل خاص برای پشتیبانی از تحقیقات علمی، عملیات لجستیکی و زندگی روزمره مردمی که در آنجا زندگی می‌کنند، تشکیل شده‌اند.

بسته به اندازه ایستگاه ها ممکن است سالن های غذاخوری، امکانات پزشکی، موسسات آموزشی و حتی گلخانه وجود داشته باشد! اکثر آنها دارای خوابگاه‌ها و مناطق مشترکی برای سرگرمی و فعالیت‌های گروهی هستند.

در این قاره، هوا می تواند آنقدر سرد باشد که نتوانید بدون پوشیدن چندین لایه لباس های گرم از محل سکونت خود خارج شوید. از چکمه های عایق گرفته تا عینک های خاص، ژاکت ضد آب سنگین و شلوارهای ضخیم. حرکت بین ساختمان‌ها در هوای سخت می‌تواند یک چالش باشد و در شرایط باد شدید، دید می‌تواند به حدی کم باشد که هیچ‌کس اجازه خروج از خانه را نداشته باشد!

اما جالب است بدانید که زندگی در یک پایگاه علمی نیز می تواند سرگرم کننده باشد. با مسابقات دارت بین ایستگاهی و مسابقات تفریحی دیگر مثل غوطه ور شدن قطبی، سواری در یخ و برف، سواری با دوچرخه های چهارچرخ و غیره. اگر خوش شانس باشید، یک سفر دریایی در امتداد خط ساحلی هم نسیبتان خواهد شد.

تمام فعالیت‌ها در قطب جنوب مشمول ارزیابی زیست‌محیطی هستند و کارکنان ایستگاه ها، مسئول اطمینان از این هستند که حفاظت از محیط ‌زیست قطب جنوب همیشه در اولویت است.

چرا قطب جنوب مسکونی نیست؟

همانطور که گفته شد، قطب جنوب به دلیل دورافتادگی، شرایط نامساعد آب و هوایی و فقدان راه ها و پل های زمینی و طبیعی که آن را به سایر قاره ها متصل می کند قابل سکونت مردم عادی نیست. این قاره از حدود ۳۵ میلیون سال گذشته تا امروز در سکوت و انزوا نسبی بوده است. قبل از کشف این قاره در سال ۱۸۲۰، هیچ انسانی هرگز به این قاره یخی سفر نکرده بود.