گردوی آمریکایی با گردوی ایرانی و چینی چه تفاوت هایی دارد و کدام یک بهتر هستند؟ آیا خواص آن ها باهم فرقی دارند؟ در ادامه گردو ایرانی و امریکایی را باهم بررسی خواهیم کرد.

گردو یکی از محبوب ترین انواع آجیل در جهان می باشد که انواع و ارقام بسیاری دارد. ایران یکی از بزرگترین تولید کنندگان گردو در جهان به شمار می رود. گردوی ایرانی از کیفیت بالایی برخوردار است. به همین علت برخی از ارقام آن به سایر کشورها صادر می شود. نوعی از گردو نیز وجود دارد که از لحاظ ظاهری شبیه گردوی ایرانی است که پکان نامیده می شود. این گردو بومی آمریکای شمالی است.

گردو ایرانی

گردو ایرانی یکی از خوش طعم ترین انواع گردو در جهان به شمار می رود. علت اصلی طعم خوب این گردو ارگانیک بودن آن می باشد. ایران به نسبت سایر کشورهای پیشرفته هنوز به صورت سنتی و دستی به کاشت، داشت و برداشت گردو می پردازد. به همین علت این گردو از طعم طبیعی تر و بهتری برخوردار است. گردوی ایرانی درصد چربی مطلوبی دارد. البته ارقام مختلفی از گردو در ایران وجود دارد. علت این تنوع، تنوع جغرافیایی و آب و هوایی موجود در کشور است. تا کنون چهار رقم آن در گروه محصولات صادراتی قرار گرفته است. رقم های پرشیا، چالدران، الوند و کاسپین از جمله این ارقام می باشند.

گردو دومین محصول خشکبار تولیدی در ایران می باشد. در حال حاضر ایران سومین کشور تولید کننده گردو در دنیا است. کیفیت گردوی ایرانی سبب شده که نهال این محصول نیز در دنیا طرفداران بسیاری داشته باشد. بزرگترین علل شهرت نهال گردوی ایرانی، بازدهی و کیفیت بالا و زودرس بودن آن است.

گردو آمریکایی

گردوی آمریکایی در صدر جدول آجیل های چرب دنیا قرار دارد. تقریبا می توان گفت حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد این نوع گردو را چربی تشکیل می دهد. این آجیل بومی کشور مکزیک و آمریکای شمالی است و بر روی درختانی برگریز می روید. این گردو در اصل پکان یا پکَن نام دارد.اما به علت شباهت ظاهری آن به گردو آن را گردوی آمریکایی نامگذاری کرده اند.

معمولا این گردو در ایران کشت نمی شود. اما انواع وارداتی آن در کشور موجود می باشد. طعم گردوی آمریکایی شیرین است و آن را به صورت خام، شیرین و شور مصرف می کنند. از این محصول در پخت کیک و بیسکوئیت و تهیه انواع دسر استفاده می شود. پای گردو یکی از دسرهای معروف در کشورهای آمریکای شمالی به شمار می رود. گردوی آمریکایی به تنهایی نیز به عنوان یک میان وعده مغذی مورد استفاده قرار می گیرد.

فرق گردو امریکایی با ایرانی

گردوی آمریکایی از لحاظ ظاهری شباهت بسیاری به گردوی ایرانی دارد. علت نامگذاری پکان به گردوی آمریکایی نیز همین بوده است. تفاوت گردوی آمریکایی و گردوی ایرانی در این است که گردوی ایرانی از لحاظ شکل ظاهری کروی شکل است. اما گردوی آمریکایی ظاهری کشیده و بیضوی شکل دارد. پوسته گردو ایرانی دارای برجستگی هایی است و رنگ یکنواختی دارد. اما پوسته گردوی آمریکایی صاف است و برخی از انواع آن دارای رگه های تیره رنگ می باشد.

مغز گردوی ایرانی نیز دارای برآمدگی های بیشتری است و رنگ آن روشن تر است. اما مغز گردوی آمریکایی صاف تر و منسجم بوده و رنگ آن تیره رنگ می باشد.

مغز این نوع گردو از گردوی ایرانی کم چرب تر و طعم آن شیرین است. اما گردوی ایرانی طعمی تلخ و ملایم دارد. بطور کلی مقدار چربی گرفته شده از پکان کمتر از گردو است به همین علت روغن گردوی امریکایی گران تر می باشد. از روغن پکان می توان برای پخت و پز استفاده نمود، زیرا سبک تر از روغن گردوی ایرانی است. روغن گردوی ایرانی معمولا به عنوان یک ماده تکمیلی قابل استفاده می باشد.

با توجه به تفاوت طعم این دو آجیل کره حاصل از آن ها نیز دارای طعم متفاوتی است. کره گردوی ایرانی طعم تلخی دارد. به همین علت برای گرفتن تلخی آن معمولا از نمک استفاده می شود. اما کره پکان طعم شیرینی دارد.